eze serie illustraties geïnspireerd door VOGUING is niet alleen een eerbetoon aan deze dans die is ontstaan uit de Afro-Amerikaanse LGTB-gemeenschappen van New York, het is ook een terugblik en een manifest als grafisch kunstenaar die zich inzet voor de Queer-cultuur.
In 1994 ontmoette ik Carmen Xtravanganza en dankzij mijn vriendschap met haar begreep ik nog beter de schoonheid, de pijn, de waardigheid, de ironie en de magnifieke daad van herstel die achter deze mythische dans en de gemeenschap die deze heeft gecreëerd schuilging.
Samen met Carmen maakte ik een van mijn eerste illustraties voor wat de eerste BALLROOM in Madrid zou worden. Maar het project mislukte, te duur, te ambitieus en risicovol voor die tijd. Echter, deze ervaring zaaide in mij de wens om me aan grafische illustratie te wijden.
Mijn ontmoeting eind jaren negentig met de oprichters van het tijdschrift Shangay was beslissend en betekende mijn startpunt als illustrator, waardoor het een cruciale as werd in mijn artistieke carrière.
Dankzij mijn collega’s bij Shangay heb ik de waarden of de eigen tegenstrijdigheden van onze LGBTQ-cultuur kunnen illustreren en verdedigen, deelgenomen aan de evolutie ervan en de diversiteit ervan gevierd.
Met deze serie Old & New way Voguing-houdingen en deze knipogen naar deze samenwerking keer ik terug naar mijn wortels en deze onuitputtelijke bron van inspiratie en expressie die dans in onze gemeenschap altijd was en is.
Deze illustraties zijn op een bepaalde manier allemaal die ik zou hebben gemaakt voor deze BALLROOM voor Carmen als haar project was doorgegaan en mijn bewonderende blik naar de nieuwe generaties voor het voortstuwen van de Queer-cultuur naar de hoogste sferen van de populaire cultuur.
